مرکّب از: حرف لا و صیغۀ متکلم وحدۀ احصی، به معنی شمار نکنم. و اشارت است به حدیث نبوی ص: لااحصی ثناء علیک انت کما اثنیت علی نفسک، یعنی شمار نتوانم کرد صفات را بر تو، آنی که خود صفت کردی ذات خود را: که خاصان در این ره فرس رانده اند بلا احصی از تک فرو مانده اند. سغدی. نی من کیم و ثنا کدام است لااحصی انبیا تمام است. سعدی
