بوته ای است خاردار. (بهارعجم). و در مغز ساقۀ آن صمغی است سفیدرنگ که چون در آخر بهار بر جدار ساقه بریدگی و خراشی ایجاد کنند صمغ مذکور با فشار از ساقه بیرون می آید و آن را کتیرا میگویند. (از گیاه شناسی گل گلاب ص 221) : گل روئی که با خورشید میزد لاف هم چشمی گون شد کرگدن شد همچو من شد بدتر از من شد. طاهر وحید (از بهار عجم). - گون زرد، نوعی گون که در گچ یافت شود. - گون سفید، نوعی گون که در کرج باشد و آن را خاک گون نیز گویند. - گون شیر، نوعی گون باشد
