منسوب به گنج. رجوع به گنج شود، جای گنج. (غیاث اللغات) (آنندراج). خزینه. خزانه. (ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی) (منتهی الارب). سهوه. قیلّد. قیطون. لحیزاء. مخدع. مخزن. مفتح. مقلاد. (منتهی الارب). مقلده. (دهار) : به گنجینه سپارم گنج را باز بدین شکرانه گردم گنج پرداز. نظامی. به گنجینۀ این دکان تاختم زر خود برابر برانداختم. نظامی. تا قدمش بر سر گنجینه بود صورت شاهیش بر آئینه بود. نظامی. پریشان کن امروز گنجینه چست که فردا کلیدش نه در دست تست. سعدی (بوستان). ، خزانه. مخزن. انبار. (ناظم الاطباء) : داشت خنبی چند از روی به گنجینه که در او برنرسیدی پیل از سینه. منوچهری (دیوان چ 1 دبیرسیاقی ص 165). باغی که بد از برف چو گنجینه نداف بنگرش چو دیبای محلق شده چون شوش. ناصرخسرو (دیوان چ تقوی ص 232). در هفت گنجینه را باز کرد برسم کیان خلعتی ساز کرد. نظامی. فقر ظاهر مبین که حافظ را سینه گنجینۀ محبت اوست. حافظ. ، مجازاًبه اطلاق ظرف بر مظروف بمعنی مال کثیر نیز می آید. (غیاث اللغات) (آنندراج). مال بسیار و محصول. (ناظم الاطباء). گنج: بر آن گنجینه فرهاد آفرین خواند ز دستش بستد و در پایش افشاند. نظامی. ، مجازاً خراج، دفتر کوچکی که در جیب گذارند، شربت خانه. (ناظم الاطباء) ، موزه. متحف، مخزن کتاب در کتابخانه. (واژه های مصوبۀ فرهنگستان). در اصطلاح کتابداری، به جای مخزن کتاب پذیرفته شده و آن مکانی است که کتابها را مطابق ترتیب معینی در آن مرتب نموده چون بخواهند هر یک را به آسانی یافته در دسترس خوانندگان میگذارند. (یادداشت مؤلف)
