مولانا، از شاعران قرن دهم هجری است، به روایت صادقی کتابدار مؤلف مجمع الخواص ’سخنان ملحدانه از وی سر میزد، گویا از شآمت بداعتقادیش بوده که به دست مختار سلطان شرف الدین نابود گردید’. او راست: همه شب رهزن خواب دوجهانم که به خواب نرود طفل خیال تو در آغوش کسی. فتنه هر جا هست گاهی چشم بر هم می نهد ف تنه چشم تو را نازم که هیچش خواب نیست
