کسی را گویند که زبان او به فصاحت جاری نباشد و به این معنی با تشدید ثانی هم بنظر آمده است. (برهان). کسی که فصیح سخن نتواند گفت. (آنندراج). بر فصاحت جاری نباشد. (جهانگیری). در سبزوار گچه بمعنی شخص کم عقل نافصیح و نیز لفظی است که با آن بزها را میخوانند. (فرهنگ نظام). در گلپایگان، گچی گچی کلمه ای است که با آن گاوها را میخوانند
