معنی کنددست کنددست (کُ دَ) آنکه دستش در عمل کند باشد. مقابل تردست. (فرهنگ فارسی معین). آنکه دستی فرز و چالاک ندارد: زنم تیشه خوش تیزدستانه بر پا به طاقت تراشی ولی کنددستم. نورالدین ظهوری (از آنندراج) لغت نامه دهخدا