معنی کنت

کنت

(کُ)

در قرون وسطی به فرمانده نظامی یک سرزمین اطلاق می گردید که به وسیلۀ سلسلۀ شارلمانی به وجود آمده و به تدریج به استقلال رسیدند و سپس عنوان نجبا گردید که از ’مارکی’ پایین تر و از ’ویکنت’ بالاتر بودند. (از لاروس). لقبی است که در فرنگستان به مردمان نجیب و شریف می دهند. (ناظم الاطباء)