معنی کرثیٔ کرثیٔ (کِ ثِءْ) ابر بلند رفتۀ برهم نشسته. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء). ابر مرتفع متراکم. (از اقرب الموارد) ، پوست بیرون بیضه. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). پوست بیرون تخم مرغ. (ناظم الاطباء) لغت نامه دهخدا
