معنی کاهبن کاهبن (بُ) بن کاه. ساقه و تنه خشک شدۀ گندم و جو. ساقه های درهم شکستۀ غلات از قبیل گندم و جو و ارزن و برنج و جز آن که اهالی دارالمرز کلش نامند. (ناظم الاطباء) ، میدانی که این ساقه ها را در آن ریزند. (ناظم الاطباء) لغت نامه دهخدا
