معنی کابس کابس (بِ) نعت فاعلی از کبس. رجوع به کبس شود، دونده. یقال جاء فلان کابساً، ای شاداً، یعنی دوان آمد. (منتهی الارب) ، عابس ٌ کابس، از اتباع است. (منتهی الارب) (قطر المحیط) لغت نامه دهخدا
