معنی قنود قنود (قُ) کسی را گویند که در کار و گفتار غره شود و دلیر گردد. (برهان). مصحف فنود. و در جهانگیری فقط فنود ذکر شده. (حاشیۀ برهان چ معین) لغت نامه دهخدا
