معنی قنس قنس (قِ) اعلای سر. ج، قنوس. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، اصل بزرگی. (منتهی الارب). نژاد. (ناظم الاطباء). رجوع به قنس شود لغت نامه دهخدا
