سنگ طیب سای. (منتهی الارب). سنگی که در روی آن بوی خوش سایند. (ناظم الاطباء). سنگ عطار که بر آن بوی خوش ساید. (مهذب الاسماء). صلائهالطیب. (اقرب الموارد). صلایهالطیب. (المزهر سیوطی) ، درختی است. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). ریشه این کلمه از قسطنس است که پس از اشباع به این صورت درآمده است. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب). و رجوع به فهرست مخزن الادویه شود
