معنی قرا قرا (قَ) پشت. (ناظم الاطباء). ظهر. (بحر الجواهر) ، قسمی از کدو. (ناظم الاطباء). قرع الذی یؤکل. عن ابن الاعرابی، کأن ّ عینه مبدله من الالف. (نشوءاللغه ص 18). رجوع به قرع شود لغت نامه دهخدا
