عبدالحمید بن محمد علی بن عبدالقادر مدرس مسجد مکی و مسجد شافعی است. او را تألیفاتی است، از جمله: 1- ارشادالمهتدی الی شرح کفایهالمبتدی. این کتاب در مطبعۀ میمنیه به سال 1309 هجری قمری در 151 صفحه به چاپ رسیده است. 2- الانوار السنیه علی الدررالبهیه. این کتاب شرحی است بر درر بهیۀ استادش ابوبکر بن محمدشطا در فقه شافعی و به سال 1313 هجری قمری در مصر در 197 و15 صفحه به چاپ رسیده است. 3- دفع الشده فی تشطیرالبرده. این کتاب در مکه به سال 1313 هجری قمری چاپ شده. 4- الذخائرالقدسیه فی زیاره خیرالبریه. این کتاب به سال 1321 هجری قمری در مطبعۀ میمنیه در 224 صفحه طبع شده است. 5- طالعالسعدالرفیع شرح نورالبدیع فی مدح الشفیع این کتاب در 1321 هجری قمری و در 224 صفحه در مطبعۀ میمنیه چاپ شده است. 6- لطائف الاشارات الی شرح تسهیل الطرقات لنظم الورقات فی الاصول الفقهیات، این کتاب به سال 1330 هجری قمری در 66 صفحه در مطبعۀ میمنیه چاپ شده است. (معجم المطبوعات ج 2 ستون 1275)
