علی اکبر بن محمد. از نویسندگان و شاعران و خطاطان مشهور قم و پدر مرحوم آیت الله میرزا محمد فیض است. کتیبۀ ضریح آستانۀ قم به خط ثلث از آثار اوست. تألیفاتی دارد از جمله: 1- جنگ و تذکره ای در ادبیات و حالات شعرای قم. دیوان اشعار وی نیز ضمیمۀ همین کتاب است در مجلدی مشتمل بر بیش از یکهزار صفحه با خط زیبای خود مؤلف، و در کتاب خانه شخصی عباس فیض در قم نگاهداری میشود. 2- تاریخ قم، خطی. 3- فرامین فتحعلی شاه. از اشعار اوست: من و گیسوی تو در هر شب و هر روز نهیم همچو محنت زدگان بر زبر زانو سر او به زانو بنهد سر ز رسایی و کشی من به زانو بنهم سر ز خیالات و فکر. # چرا دل ببندم در این زندگانی که این زندگانی دو روزی است فانی به حق خداوند فرد یگانه که بی مثل و شبه است و انباز و ثانی همان صحبت دوستان است و یاران اگر حاصلی هست در زندگانی. وی به سال 1312 هجری قمری در کربلا وفات یافت و در همانجا مدفون گردید. (تاریخ قم) (انجم فروزان) لقب مطلب بن عبدمناف برادر هاشم بدان جهت که بسیارجود بود. (منتهی الارب)
