معنی فنن فنن (فَ نَ) شاخ. ج، افنان. جج، افانین. (منتهی الارب). شاخۀ درخت. ج، افنان. جج، افانین. (فرهنگ فارسی معین). غصن. شاخه. شاخ. (یادداشت مؤلف) : طاوس ملائک به نوا مدح تو خواند اندر فنن سدره چو قمری و چو دراج. سوزنی لغت نامه دهخدا
