معنی فقم فقم (ذَ) سر بینی کسی گرفتن. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، گائیدن زن را. (منتهی الارب) ، دشوار و سترگ گشتن. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، خوردن چندانکه ناگوار گردد، پری و پر شدن. (منتهی الارب). پر شدن ظرف. (از اقرب الموارد) لغت نامه دهخدا
