معنی فضل
- فضل (فَ)
- نام کنیز متوکل است که شاعره ای بود و دریمامه تولد یافته بود. در زمان وی شاعره ای فصیح تر از او نبود. او را با علی بن جهم و ابودلف عجلی مداعباتی است. در شعرش رقت و ابداعی دیده میشود. دارای بداهت و سرعت انتقال بوده است. وفاتش بسال 360 هجری قمری در بغداد بوده. (از الاعلام زرکلی از فوات الوفیات)