معنی غیان غیان (غَیْ یا) گمراه. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). صفت از ’غوی یغوی’ بمعنی گمراه شد. (از اقرب الموارد). گمراه و پیروی کننده خواهش نفس. (از المنجد) لغت نامه دهخدا
