معنی غلط غلط (غَ) اسم مصدر از غلطیدن. دراز کشیدن و این در اصل به تاء نقطه دار بوده است. (از آنندراج). گردیدن چیزی بر روی خود. به پهنا گردیدن. غلت. رجوع به غلت شود. ترکیب ها: - غلط خوردن. غلط دادن. غلط زدن. رجوع به همین مدخل ها شود لغت نامه دهخدا
