جوال. در لهجۀ تبریزیان خرار و خرال و خارال گویند و آن را بر نوعی جوال بزرگ که از کنف سازند اطلاق کنند. این کلمه در عربی به صورت غراره آمده است: به هر مادحی مال بخشد جوالی به هر زائری زر بخشد غراری. فرخی. جوالی که از موی بز ببافند: شهی که در کرمش کس نیامده ست جهان به کیل در دهد و با غرار زر بخشد. ابوالمعانی (از فرهنگ شعوری). رجوع به غراره شود
