معنی عظ
- عظ (خُ شُوو)
- سختی رسانیدن حرب کسی را. (از منتهی الارب) : عظّته الحرب، مانند عض ّ است، و گویند عض، در مورد گزیدن و زیان رساندن به دندان است و عظ در غیردندان. (از اقرب الموارد) ، بر زمین چسفانیدن کسی را. (از منتهی الارب) : عظّ فلاناًبالارض، او را بر زمین چسباند. (از اقرب الموارد)