نام معشوقۀ وامق که بر او عاشق بود و آن کنیزکی بود بکر ودوشیزه. (برهان) (آنندراج). در اشعار و روایات پارسی از او نام بسیار برده شده است، بیشتر بصورت عذرا بی همزۀ آخر. منظومۀ ’وامق و عذرا’ را عنصری در بحرمتقارب سروده بوده است که ابیاتی از آن باقی است: حجله همان است که عذراش بست بزم همان است که وامق نشست. نظامی. مجنون به لیلی رسید و وامق به عذرا. (جهانگشای ج 2 ص 78). نه وامقی چو من اندر جهان به دست آید اسیر قید محبت نه چون تو عذرائی. سعدی (بدایع). کسی ملامت وامق کند به نادانی عزیز من که ندیده ست روی عذرا را. سعدی. خون هزار وامق خوردی به دلفریبی دست از هزار عذرا بردی به دلفریبی. سعدی. ، نام یکی از زنان اسکندر ذوالقرنین نیز عذرا بود بنت شاهنشاه بن ایوب و دختر برادر سلطان سلاح الدین ایوبی است و المدرسه العذرائیه از آثار او است به دمشق. وی به سال 593 هجری قمری بدمشق درگذشت.
