معنی عذبی عذبی (عَ ذَ بی ی) مرد کریم الخلق. (قطرالمحیط) (اقرب الموارد) (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب) ، کسی که بی عیب باشد. (از قطرالمحیط) (از اقرب الموارد) لغت نامه دهخدا
