معنی عتید عتید (عَ) حاضر و آماده. (از اقرب الموارد) (ترجمان عادل بن علی) (منتهی الارب) (آنندراج). حاضر و مهیا. (غیاث اللغات) : و قال قرینه هذا ما لدی عتید. (قرآن 23/50). گر بدانی که شقیی یا سعید آن بود بهتر ز هر فکر عتید. مولوی لغت نامه دهخدا
