ابن خلف الدمیاطی، مکنی به ابومحمد و ملقب به شرف الدین. وی حافظ حدیث و از اکابر شافعین است. به سال 613 هجری قمری به دمیاط متولد شد و به سال 705 هجری قمری به مرگ مفاجاه به قاهره درگذشت. از کتب اوست: معجم که حاوی 1300 تن از شیوخ اوست. کشف المغطی قی تبیین الصلاه الوسطی. المتجر الرابع فی ثواب العمل الصالح. قبائل الخزرج. العقدالمثمن فی من اسمه عبدالمؤمن. مختصر السیره. النبویه. (از الاعلام زرکلی). و رجوع به دمیاطی شود
