معنی عائذ عائذ (ءِ) پناه آورنده. (منتهی الارب) (آنندراج) : این مرا زائر آن مرا عائذ این مرا مخلص آن مرا دلدار. خاقانی. ، نو زاینده از آهو اسب و شتر و گوسپند و جز آن. ج، عوذ و عوذان. (منتهی الارب) لغت نامه دهخدا
