معنی ظهری ظهری (ظِ ری ی) پس پشت انداخته. فراموش کرده. قوله تعالی: ورأکم ظهریاً (قرآن 92/11) ، أی بظهر و هو ان تنساه و تغفل عنه. (مهذب الاسماء) ، شتر آمادۀ جهت حاجت. ج، ظهاری ّ لغت نامه دهخدا
