کنایه از چوبدار و چاوش و یساولی باشد که پیش پیش امرا و سلاطین رود و مردم را از میان راه به طرفی نهیب دهد. (برهان). این کلمه تصحیفی است از ’طرقوازن’ که جزء اول آن فعل امر مخاطب صیغۀ جمع مذکر از تطریق یعنی بر کنار و دور شوید و جزء دوم آن مخفف زننده است که من حیث المجموع ’دورباش گو’ به صیغۀ فاعلی معنی دهد. رجوع به طرقوازن شود
