معنی ضوه ضوه (ضَوْ وَ) ضواه. شور و غوغا و بانگ و فریاد مردم. گویند: سمعت ضوه القوم، ای جلبتهم. (منتهی الارب). آواز. (مهذب الاسماء) لغت نامه دهخدا
