معنی ضواحی ضواحی (ضَ) جمع واژۀ ضاحیه. (منتهی الارب). ضواحیک، آنچه از تو پیدا باشد در آفتاب مانند دوش و شانه. (منتهی الارب). - ضواحی الحوض، کرانهای آن. (منتهی الارب). - ضواحی الرّوم، شهرهای ظاهر روم. (منتهی الارب). ، آسمانها. (منتهی الارب) لغت نامه دهخدا
