رودزن. (مهذب الاسماء) (دهار) ، واشی. ساعی، درم زن. (مهذب الاسماء) (دهار). سکّه زن: ضرّاب وار شاخ گل زرد هر شبی دینارهای گرد مجدد کند همی. منوچهری. بگاه ضرب همی زرّ و سیم بوسه زند ز عزّ نامش بر روی سکۀ ضرّاب. مسعودسعد. بنهم ازبرای نام ترا دیدگان زیر سکۀ ضرّاب. مسعودسعد. که موم وزر به کژی نقش راستی یابند ز مهر خاتم سلطان و سکۀ ضرّاب. خاقانی. عقد نظامان سحر از من ستاند واسطه قلب ضرّابان شعر از من پذیرد کیمیا. خاقانی. تکیه نکند بر کرم دهر خردمند سکه ننهد بر درم ماهی ضراب. خاقانی
