معنی صین
- صین
- نائب مفعول مطلق عددی، باب باب کردن. تقسیم بابواب کردن: و فصله بالاخبار و الاعتبار باباًباباً. (مقدمۀ ابن خلدون چ مطبعه البهیه ص 4)
چین: و ملوک جهان را چنان مسخر گردانید که از روم و صین و هند خراج بدو میفرستادند، (فارسنامۀ ابن بلخی)، رجوع به چین شود