معنی صمدجو صمدجو (تَ) جویندۀ صمد. جویندۀ خدا. خداپرست. خداطلب: احدگویان صمدجویان همه زیر زمین رفتند تو مهرویان مهوش را در این خاک گران بینی. خاقانی لغت نامه دهخدا