معنی صبی
- صبی (اِ تِءْ)
- میل کردن بسوی نادانی جوانی و بازی و کودکی. (منتهی الارب). میل بنادانی و جوانی. (تاج المصادر بیهقی). طفلی و کودکی. (غیاث اللغات). کودکی کردن. (مصادر زوزنی) :
باد صبا ز عهد صبی یاد میدهد
جان داروئی که غم ببرد درده ای صبی.
حافظ
کار کودکی کردن و با کودکان بازی نمودن، میل کردن بسوی کودکی. (منتهی الارب)