معنی صبر
- صبر (صُ)
- زمین سنگریزه ناک. (منتهی الارب) ، کرانه. (منتهی الارب) (نشوء اللغه ص 17) ، سطبری هر چیزی و طرف آن، ابر سپید، طرف آبجامه، تمامۀ هر چیزی. و در همه این لغات بکسر صاد نیز آمده است. (منتهی الارب) ، فرازین بهشت. و منه الحدیث: سدره المنتهی صبر الجنه و کذلک صبر کل شی ٔ اعلاه. (مهذب الاسماء)