معنی شهرگاه شهرگاه (شَ) ناحیۀ شهر. شهرجای: ز یک میل کرد آفریدون نگاه یکی کاخ دید اندر آن شهر گاه. فردوسی (از آنندراج) لغت نامه دهخدا