معنی شهران
- شهران (شَ)
- نام یکی از نجبای ایران که در زمان یزدگرد سوم نزد ماهوی بود. (فهرست ولف) :
نشست او و شهران ابر پای خاست
به ماهوی گفت این دلیری چراست.
فردوسی
ابن عفرس. جدی است جاهلی که فرزندان وی بطنی از خثعم از قحطان اند. (از الاعلام زرکلی ج 2 ص 418)
ابن شاذل. از اجداد مکحول است. (یادداشت مؤلف)