معنی شهب
- شهب (تَ)
- سوختن کسی را گرمی و سردی و برگردانیدن گونۀ آن را: شهبه الحر و البرد. (منتهی الارب). سوختن روی کسی را و تغییر دادن رنگ وی را. (از اقرب الموارد) ، لاغر و بی علف گردانیدن سال، مواشی قوم را و هلاک ساختن: شهبت السنه القوم . (منتهی الارب)