معنی شنه شنه (شَنْ نَ) لقب وهب بن خالد جاهلی و ذوالشنه وهب بن خالد است که رهزنی میکرد و با خود شنّه (مشک کهنۀ دریده) میداشت. (از منتهی الارب) لغت نامه دهخدا
