معنی شنعه شنعه (شُ عَ) زشتی. اسم است مصدر را. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). زشتی وبدی و طعنه. (از غیاث اللغات). رجوع به شنعت شود لغت نامه دهخدا
