معنی شکه

شکه

(شُ کُهَْ)

مخفف شکوه است که قوت، مهابت، شأن و شوکت باشد. (آنندراج) (برهان) (فرهنگ فارسی معین). بمعنی شکوه است. (فرهنگ اوبهی). شکوه. حشمت. (صحاح الفرس).
- باشکه، باشکوه. باهیبت. بامهابت. بااحتشام. (یادداشت مؤلف) :
پادشاهی که باشکه باشد
حزم او چون بلند که باشد.
عنصری