شکوفه. (ناظم الاطباء). مخفف شکوفه که گل درخت میوه دار باشد. (برهان) : گویی که گیا قابل جان شد که چنین شد روی گل و چشم شکفه تازه و بینا. مسعودسعد. ای شکفۀ شاخسار جیب گشاده چو صبح ساخته گوی انگله دانۀ در خوشاب. خاقانی. بر فلک بین که پی نزهت عیدی ملک صدهزاران شکفه ماحضر آمیخته اند. خاقانی. - پرشکفه، با شکوفۀبسیار. غرق شکوفه: چو باغ پرشکفه مجلس تو خرم باد به روی غالیه زلفان یاسمین غبغب. فرخی
