معنی شفر

شفر

(شُ / شَ)

کرانۀ نیام چشم که مژه بر وی روید. ج، اشفار. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). لب پلک که بر آن مژه روید. (یادداشت مؤلف). مژه. (مهذب الاسماء) ، کرانۀ شرم زن. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج) ، کرانۀ رحم. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج) (مهذب الاسماء) ، کسی: ما بالدار شفر، نیست در خانه کسی. (از منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از مهذب الاسماء) (از اقرب الموارد) ، کرانۀ هر چیزی. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد) ، تیزی تیغ. (آنندراج: شفرالسیف، تیزی تیغ. (ناظم الاطباء)