معنی شعرباره شعرباره (شِ با رَ / رِ) شعردوست. بسیار عاشق شعر. (یادداشت مؤلف) : رفیقی داشتم عالی ستاره دلی چون آفتاب و شعرباره. عطار لغت نامه دهخدا
