معنی شرب
- شرب (شُ)
- خوردگی و نوشیدگی اسم است مصدر را، و قراء نافع وعاصم و حمزه فشاربون شرب (به ضم شین) الهیم و الباقون بفتحها و هو اختیار ابی عبید. (منتهی الارب). گفته اند شرب مصدر است و شرب یا شرب اسم مصدر و قری ٔ فشاربون شرب الهیم بالوجوه الثلاثه. (ناظم الاطباء)