قلعۀ شاها نام قلعه ای است که هولاکوخان اموال و خزاین خود را در آنجا نهاده بود، (تاریخ غازان ص 182)، حمداﷲ مستوفی و نیز حافظ ابرو گوید: چون آب دریاچه ارمیه (طروج یا طسوج) پایین میرود جزیره آن دریاچه که شاها نام دارد به صورت شبه جزیره درمی آید و در آن جزیره قلعۀ بزرگی است بر فراز کوهی و قبر هولاکو و دیگر سرداران مغول در آنجاست، از قلعۀ شاها در قرن سوم هجری نیز نام برده شده است و ابن مسکویه در جایی که حوادث زمان متوکل خلیفۀ عباسی نوۀ هارون الرشید را نقل میکند گوید: شاها و (یکدود) دو قلعه بود در تصرف سرکردگان یاغی آن نواحی، در قرن هفتم هولاکو بتجدید بنای قلعۀ شاها که حافظ ابرو آن را قلعۀ تلای دریاچه ارمیه نامیده فرمان داد و خزاین و غنایمی که از غارت بغداد و دیگر ممالک خلافت بچنگ آورده بود در آن قلعه جای داد، بعدها این قلعه مدفن وی گردید و بهمین جهت در زبان فارسی بنام ’گور قلعه’ معروف شد، زمانی که حافظ ابرو، معاصر امیرتیمور تاریخ خود را می نوشت آن محل بکلی خالی از سکنه بود، (از سرزمینهای خلافت شرقی ص 172)
