معنی شاطربچه شاطربچه (طِ بَچْ چَ / چِ / بَ چَ / چِ) شاطر خردسال. خدمتگزار اندک سال. ریدک خواب نادیده. شاطربچگان در حضور سلاطین زنگوله به دور کمر می آویختند لغت نامه دهخدا