نام اسب اسفندیار است و چون سیاه بوده بدین نام میخوانند، (برهان) (فرهنگ رشیدی) (از جهانگیری)، اسب سیاه بطور مطلق: تو بردار زین و لگام سیاه برو سوی آن مرغزاران پگاه، فردوسی، بیارید گفتا سیاه مرا نبرده قبا و کلاه مرا، فردوسی، ابا خود ببرده ست خنگ و سیاه که بد بارۀ نامبردار شاه، فردوسی، از پشت سیاه زین فروکرد بر زردۀ کامران برافکند، خاقانی
